Türk Sinemasının Gurur Anları 2

Yılmaz Güney’in  YOL filmi Türk sinemasının çok özel kilometre taşlarından biridir. Dünyaya açılmak isteyen bir ülkenin sanatının ondan önce açılmasının, daha doğrusu toplumların ileriye gitmesini misyon edinen sanatsal duruşun en güzel örneklerinden biridir. Milliyetin Sanal Gazete arşivinde zor bunulan ödül haberleri o günlerin koşullarını anlatıyor bize. Susuz Yaz’la beraber aynı kaderi paylaşan Yol filmi kendi devletinden yeteri saygıyı göremesede, sanata ve sanatçıya gereken önemi veren yabancı sinema çevrelerinden hakettikleri ilgiyi ve başarıyı elde ediyor. O günlerdeki Yılmaz Güney’in konumu ile filmi bir tutmak devrin en büyük yanlışlarındandı. Sanat ürününün yaratılmasından sonra kendince oluşturduğu sanatsal kişiliğin bir çok bileşeni olduğu unutulmamalı. Zira Yol filmi Yılmaz Güney’in yanı sıra oyuncusuyla, yapımcısıyla, setçisiyle bir bütündür ve kesin olan bir şey vardır ki hiç bir sanat ürünü yaratıcısının sevapları ve ya günahlarını taşımaz…

En güzelini de yine kendi söylüyor; “Günahımla, sevabımla geçmişimde ne varsa sahip çıkıyorum. Zaman, beyaz bir defter değil. Benim hayatım da karalanmış, çizilmiş, eksi konmuş, hatta kimi yerlerine ‘yanlış’ diye yazılmış bir defter….”