Geçenlerde televizyonda can sıkıntısından kanallar arasında amaçsızca dolaşırken kavak yellerine rastlamıştım.Sürekli takip ettiğim bir dizi olmadığı için kanalı tam değiştirmek üzereyken birden kulağıma aşina sesler duymaya başladım. Sözünü ettiğim ses Tarık Akan ve Halit Akçatepe’nin oynadığı Canım Kardeşim filminin son sahnesiydi.Diziyle ne alakası var derken sonradan öğrendimki sahnedeki eleman dizide ölen efe’nin abisiymiş. Kardeşinin ölümünü hazmedemeyip hayata boşvermiş bir şekilde yaşarken televizyonda bu filmi görür ve ağlamaya başlar. Söz konusu sahne ise türk sinemasında eşi benzeri bulunmayan en vurucu sahnelerden biri. Kardeşliği, dostluğu, hayatları başkalarına adamayı,karşılıksız sevgiyi, çaresizliği gözümüze sokmadan yalın dille bu kadar iyi anlatan başka bir film yoktur sinema tarihimizde.Cahit Oben’in yaptığı filmin müziği ise bizi bizden götüren,gözyaşlarımızın yer çekimine engel olamadığı anlarda hislerimizin dile gelmiş halidir. Dizilerde böyle sahnelerle Türk sinemasına damgasını vurmuş filmleri anmak bir bakıma onları onurlandırmak çok büyük bir incelik.Alkışlar kavak yellerine….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder